2020 - Belledonne
Deze trip is door de Corona-pandemie lange tijd onzeker geweest. Er is pas begin juni duidelijkheid gekomen welke landen hun grenzen terug zouden openen. Frankrijk was één van de eersten. Initieel (plannen van vóór de Corona-uitbraak) stond een huttentocht in de Franse Pyreneeën (Néouvielle) op het programma. Maar ook al zijn de hutten vanaf eind juni met specifieke Corona-maatregelen terug toegankelijk, toch lijkt het ons onvoldoende veilig en vervangen we dat idee door dagwandelingen vanuit onze eigen “mobilhome-bubbel”. Voor een week kunnen we mits voldoende bevoorrading van thuis, volledig autonoom zijn. Daarmee bewijzen we de lokale economie en de toeristische sector weinig dienst, maar gegeven de omstandigheden is dit wel de veiligste manier van reizen.
Aanvankelijk zouden we bij wijze van ontspanning na de examens, met 3 gaan (Jonas, Lisa, papa), maar Jonas haakt af en hoopt onmiddellijk na de examens vakantiewerk te kunnen doen. We reizen dus finaal in een “bubbeltje” van 2 … wat met zekerheid geen probleem mag opleveren om volledig autonoom de week door te brengen.
Het doel van de vakantieweek: het Belledonne-massief in de buurt van Grenoble.
28.06.2020 - Heenreis
We vertrekken rond 17u. Voor het eerst nadat de mobilhome hersteld is van de aanrijding (personenwagen achter onder de mobilhome geschoven en bumper helemaal vernield) trekken we ermee op uit … als nieuw :-). Het doel is op ‘aire de Toul’ te overnachten (wat we nog al hebben gedaan wanneer we richting het zuiden van Frankrijk reizen). Rond 22u staan we er op een rustige en ruime plek op een zone voorzien voor campers en caravans. Kort na aankomst gaan we slapen zodat we morgen op tijd terug kunnen vertrekken voor de resterende 500 km rijden.
29.06.2020 – Vervolg heenreis
We hebben redelijk goed geslapen … te goed zo blijkt enkele minuten nadat ook Lisa is opgestaan. Ik heb de ontbijttafel al gedekt en koffie gezet, wanneer Lisa van het trapje naar benden komt en vraagt waar haar handtas is … snel gevolg door de vraag waar haar rugzak met fototoestel en bijbehorende lenzen is … en plots merk ik dat de deur aan de bestuurderskant op een kier staat. In een reflex kijk ik naar de plek waar ik m’n portefeuille altijd leg … weg … het dringt plots als een klap door: we zijn bestolen en dat terwijl we zelf in de mobilhome aanwezig waren (weliswaar duidelijk in een dieps slaap). Hoe kan zoiets? Plots dringt het ook door dat we geen geld en geen enkele betaalkaart meer hebben … onze reis zit er nog voor ze begonnen is bij deze al op, want zonder enig betaalmiddel kunnen we niet verder. Een stressje overvalt ons. De kaarten moeten asap geblokkeerd worden. Vanuit Frankrijk komen we op het nummer van Cardstop op een Franssprekend antwoordapparaat terecht.
Daarom belt Lisa naar mama om van thuisuit effe te helpen om alle betaalkaarten te laten blokkeren, wat kort daarna in orde is. Het lijkt een onwaarschijnlijk toeval, maar wanneer ik naar buiten ga, zie ik een politiecombi en een politieman staan bij een reeks van vlakbij geparkeerde vrachtwagens. Ik leg aan hem uit wat er is gebeurd. Op datzelfde moment zie ik onder een boom de rugzak van het fototoestel en de handtas van Lisa liggen met ook haar portefeuille erbij. Het fototoestel en de bijbehorende lenzen zijn weg, ook het cash geld is weg (wat op zich beperkt was), maar verder lijkt alles er nog te zijn … al is dat later te bevestigen, want de politieman vraagt nergens aan te komen. Hij wil een sporenonderzoek doen. Ook op de mobilhome. Hij wijst ons op een kleine beschadiging (als je het niet weet valt het zelfs niet op) onderaan het slot van de buitendeur aan de bestuurderskant. Blijkbaar wordt daar met een dun ijzer onder en tussen gegaan om het slot te openen.
Beangstigend dat het allemaal zo simpel is om binnen te geraken. Er zijn aan de deur van de bestuurder en de passagier langs binnen extra beveiligingssloten, maar we hebben nooit de reflex gehad die te gebruiken wanneer we zelf in de mobilhome aanwezig zijn. Een harde les: voortaan gaan die sloten steeds vast.
De politieman vraagt of het OK is om met de mobilhome mee re rijden naar het politiebureau in Nancy (20 km verderop) om daar een proces verbaal op te maken, maar ook een onderzoek te doen naar vingerafdrukken op de deur. Daarvoor moeten ook onze vingerafdrukken genomen worden (om uit te kunnen sluiten wat van ons is en wat van de eventuele inbreker). Wat een gedoe, maar aangezien de man zo behulpzaam is, lijkt het evident dat we dit doen (andere plannen hebben we nu toch niet). Wanneer we in een politiekamertje zitten om de feiten in een proces verbaal te zetten, wordt ook de inhoud onderzocht van wat de dief buiten onder de boom had achtergelaten. In de portefeuille van Lisa blijkt alles, op het cash geld na, nog aanwezig te zijn … dus ook haar bankkaart zit er nog in! Daar kunnen we misschien nog iets mee om onze reis alsnog verder te zetten. Ook de reservesleutel van de mobilhome zit nog in de handtas. Oef!
Dus finaal zij we de volgende zaken kwijt: mijn portefeuille met alle inhoud (incl. betaalkaarten), alle cash geld uit onze beide portefeuilles en een Canon-fototoestel met 2 lenzen. Maar het goede nieuws is dat de mobilhome niet (echt) beschadigd is, we zelf ongedeerd zijn, we nog een fototoestel hebben, net als onze smartphones en GPS’en … EN we nog 1 bankkaart hebben (die van Lisa).
Wanneer we van de afgesloten parkeerzone van het politiekantoor afrijden, gaan we effe aan de kant staan om tot rust te komen en bellen we KBC Bank om te horen of er nog iets mogelijk is met de ondertussen ook geblokkeerde bankkaart van Lisa. Dat blijkt: ze kunnen de kaart van Lisa terug deblokkeren en we doen een onmiddellijk geslaagde test om er via de mobile app extra geld op te zetten (om er o.m. de péages en het tanken van te kunnen betalen). Na nog een korte afstemming met het thuisfront besluiten we onze reis verder te zetten … iets waarvan we 2u daarvoor nooit hadden vermoed dat dit nog tot de mogelijkheden zou kunnen behoren :-)!
We twijfelen of je met een gewone bankkaart kan betalen aan de péage-stations (dan wel dat het enkel met een creditkaart kan). Daarom halen we eerst nog wat cash geld … maar later blijkt dat de kaart perfect bruikbaar is voor de péage-betalingen. Ook al blijft wat er is gebeurd nog nazinderen en het heel vreemd aanvoelt dat tijdens onze slaap iemand in de mobilhome is geweest, toch besluiten we dat achter ons te laten en maximaal te genieten van ons verlof.
Rond 10u30 zijn we terug op weg, tweeëneenhalf uur later dan initieel verwacht, maar zonder verkeersproblemen kunnen we nog perfect voor het donker wordt ter plaatse zijn. Enkel in Grenoble lopen we door grote wegenwerken wat vertraging op, maar verder gaat alles zoals het hoort en rond 20u staan we op de parking waar morgen onze eerste wandeling start. Na een zeer bewogen dag, gaan we na het avondeten slapen … met alle deuren extra beveiligd (extra sloten vast + spanriem aan de zijdeur).
30.06.2020 – Lac de l’Âne
Al-bij-al (na de gebeurtenissen van gisteren) goed geslapen en we staan op bij prachtig wandelweer. Op het programma staat een tocht naar Lac de l’ Âne om daarna nog wat verder door te stijgen naar Col de l’Agnelin. Maar naarmate we aan hoogte winnen, komen we meer en meer sneeuwvelden tegen. Na de hitte van de voorbije weken en maanden hadden we dit niet meer verwacht. Zelfs de meertjes, inclusief Lac de l’Âne, zijn nog grotendeels bevroren. Onverwacht, maar best wel mooi. Alleen is verder doorstijgen naar Col de l’Agnelin voor ons geen optie (omdat het volledig door de sneeuw gaat). Maar we vinden het niet erg om in dit prachtig stukje natuur te stranden. We picknicken aan het Lac en keren dan rustig terug.
Daarna rijden we een 10-tal minuten verder tot op Col de la Croix de Fer, waar we later deze week een wandeling zullen doen. De tocht van morgen start vanaf de wandelparking op Col du Glandon. Dat is enkele minuten terugrijden vanaf Col de la Croix de Fer. We besluiten dat al te doen en daar te overnachten. Goede keuze, want het is een mooie en ruime parking, met prachtig zicht en wel wat bezien omwille van de geitenboerderij vlakbij. Wanneer die van de omliggende weiden naar kun hok worden gebracht stroomt de parking vol met geiten en hebben we geluk dat de dicht is, want ze zouden zou zo de mobilhome binnen springen :-).
Linken
01.07.2020 – Lac de la Croix
Het was super rustig slapen op de parking op Col du Glandon. Kon ook niet anders, want we stonden er ook helemaal alleen deze nacht :-). Gisterenavond hadden we er nog het gezelschap van een grote kudde geiten en schapen die bijna onze mobilhome binnen kwamen, maar deze nacht was er dus geen levende ziel - buiten onszelf - te bespeuren. We hebben dan ook supergoed geslapen.
We hadden gisterenavond al besloten tijdig op te staan zodat we vroeg genoeg kunnen beginnen aan de tocht van vandaag. Alle weerapp’s voorspellen immers vanaf 15u regen (en onweer) en dat willen we vanzelfsprekend voor zijn om tegen dan droog en knus in de mobilhome te zitten.
We staan op met schitterend weer en na het ontbijt gaan we onmiddellijk op stap. Het is op dat moment iets na 8u. Ons doel is Lac de la Croix en afhankelijk van de situatie ter plaatse en het aankomstuur ook nog de extra klim tot Col de la Croix te doen. Maar net als gisteren hebben we al snel door dat we met nog flink wat sneeuw zullen moeten afrekenen. Zolang we sneeuwvelden veilig kunnen oversteken doen we dat en zo geraken we – mits ook wat creativiteit met het (eigen gekozen) wandelpad om de moeilijkste sneeuwzones te vermijden – tot aan Lac de la Croix … dat nog grotendeels bevroren is. Verder doorstijgen naar Col de la Croix is geen optie voor ons en na de picknick aan het bevroren meer, keren we op onze stappen terug. Het is duidelijk dat we op dat moment het beste van de dag gehad hebben want de bewolking komt steeds meer opzetten.
We zijn nog maar net in de mobilhome en de eerste druppeltjes vallen al om rond 15u30 om te slaan in een stevige regenbui met halen en enkele donderslagen. Volgens het weerbericht zal de regen aanhouden tot deze nacht om morgenvroeg terug een open hemel te hebben. Laat ons hopen. Voorlopig zijn we alvast goed bedeeld met het weer en is het duidelijk beter dat wat we via whatsapp op de foto’s zien van het thuisfront. Daar zijn het grijze regendagen.
Linken
02.07.2020 – Lac Bramant (& Glacier Saint Sorlin)
Het was andermaal een super rustige nacht op de parking bovenaan Col du Glandon. Deze keer stonden we er niet alleen en hielden 2 andere campers ons gezelschap. Na de harde regen van gisterenavond is het terug volledig uitgeklaard en start de dag zeer zonnig. Na het ontbijt rijden we enkele minuten verder tot op Col de la Croix de Fer, het startpunt van de wandeling naar Lac Bramant en eventueel een doorsteek tot aan de voet van glacier Saint Sorlin.
De doorsteek naar de voet van de gletsjer is er finaal niet van gekomen. Andermaal was het teveel aan sneeuw de reden. Tot aan Lac Bramant ging het frequent over sneeuw, maar steeds veilig. Vanaf Lac Bramant worden het voor ons te onveilige en moeilijke passages met steile sneeuwzones tot in het nog deels bevroren meer. Dus dat was voor ons het eind- en keerpunt van deze tocht … maar wat voor een tocht! Het was een aaneenschakeling van prentkaartjes en ook al heeft de sneeuw ons belemmerd in de oorspronkelijke plannen, het is meteen ook het unieke geweest aan deze wandeling.
Wanneer we terug aan de mobilhome staan, is het al behoorlijk bewolkt geworden (wat je onmiddellijk de temperatuur merkt), maar is het toch nog voldoende OK om een wafel/taartje te eten op het terrasje bovenaan Col de la Croix de Fer … het is per slot van rekening Lisa haar verjaardag!
Daarna rijden we door naar Chamrouse 1750, waar we voor morgen nog een laatste wandeling gepland hebben. Het blijkt een typisch ski-resort te zijn en ligt er momenteel heel verlaten bij. Wat bevreemdend: grote – merendeels lege – parkingen met huizen en appartementen waar blijkbaar niemand aanwezig is (anders zouden de parkings voller staan). Maar goed, het geeft ons keuzemogelijkheid om te parkeren en er de nacht door te brengen. Ondertussen is het weer helemaal omgeslagen. Op een bepaald moment zien we amper enkele meters ver door de mist en regen. Over de weersvoorspellingen voor morgen zijn de weerapp’s wat verdeeld … maar toch overwegen bewolkt … en regen. We zien morgenvroeg wel wat het wordt, maar zeker is dat we i.t.t. de vorige dagen alvast niet te vroeg moeten opstaan, want hoe later op de dag, hoe groter de kant dat het zal uitklaren (om de dag daarna terug zeer zonnig te zijn … alleen zullen wij dan al terug naar huis aan het rijden zijn).
Linken
03.07.2020 – Lacs Robert & start terugreis
Het was een zeer rustige op een van de vele parkings op Chamrouse 1750 en wanneer we rond 8u door het raam kijken, is er tot onze verbazing zonneschijn te zien. Het weer lijkt wel heel onstabiel: heel veel wolken die snel bewegen en uit het dal naar boven komen om ons even in de mist te zetten om dan weer weg te trekken en de zon er weer te laten doorkomen. We hebben m.a.w. hoop dat het toch nog een acceptabele wandeldag kan worden. Rond 9u vertrekken we met goede moed naar Lacs Robert. Aanvankelijkheid met goede zichtbaarheid (op een eerlijk gezegd zwaar gehavend landschap in dienst van de wintersport) … maar gaandeweg zitten we vaker en langer in de mist tot duidelijk wordt dat het niet meer zal beteren en we er een kruis kunnen over maken om iets meer te zien dan de luttele meters voor ons.
We zetten in een steeds ijziger worden mist met bijbehorende wind toch nog door tot aan Lacs Robert en krijger er een kleine glimp van te zien, maar dan trekt het helemaal dicht met gure wind en regen erbij. We besluiten onze geplande luswandeling (die ons ook via Lac Achard zou brengen) te schrappen en op onze stappen terug te keren. We zijn in het heenkomen een werkende kabelbaan gepasseerd die gaat naar Chamrouse 1650 en opteren die naar beneden te nemen om van daaruit dan terug wat te stijgen naar Chamrouse 1750 waar we geparkeerd staan (ter info: het cijfer bij de 2 Chamrouses slaat op de hoogte van de sites / de ene site ligt m.a.w. 100 m lager dan de andere). We zijn best blij wanneer we in de kabellift zitten, want we zijn eerlijk gezegd wat onderkoeld geraakt, de gure wind en regen hebben het laatste uur echt geen deugd gedaan.
Iets na 13u zijn we aan de mobilhome en eten daar, lekker warm en beschut, onze picknick op; Spijtig van het weer. We hebben gegokt (op verbeterend weer) maar verloren :-).
Dit was onze laatste wandeldag van deze korte week in het Belledonne-massief. We starten aan onze rit naar huis en rijden al ongeveer 400 km tot op “Aire de Combe Suzon” langs de péagezone tussen Lyon en Toul. Het is een parking ver van een grote stad en o.i. veiliger dan de parking in Toul waar we bij de start van dit verlof bestolen zijn geweest. Echt rustig slapen zullen we op deze parking wellicht niet doen, maar de combinatie van de extra sloten en beveiliging langs binnen én een kleine, meer afgelegen parking in de péagezone, maakt het zondermeer veiliger dan in Toul.
04.07.2020 – Terugreis
Zoals verwacht was het niet bepaald rustig slapen op “Aire de Combe Suzon”. We staan te dicht tegen de autostrade. En ook al is het niet echt druk op de weg, toch is er best veel lawaai. Slapen met oortjes helpt wel wat, maar met de gebeurtenis van de heenrit in het achterhoofd, hebben we toch op een manier waakzaam (en dus niet echt door)geslapen. Een koffietje helpt om er wat door te komen en de rest van de terugreis aan te vatten. Die terugrit verloopt bijzonder vlot en in de namiddag komen we veilig thuis van een bewogen week.
2020 - Belledonne
Wandelbeschrijvingen
Hieronder staan de linken naar de details van de wandelingen en uitstappen die we tijdens deze reis maakten.
Foto's
Hieronder staan rechtstreekse linken naar de foto's van de wandelingen en uitstappen.
Gebiedsbeschrijving
Hieronder staan de linken naar de gebieden/streken die we tijdens deze reis bezochten.
Map
Op de map staan de plaatsen/wandelingen aangeduid die we in deze streek (en omgeving) maakten. Op de iconen kan verder worden doorgeklikt naar meer details rond de bijbehorende activiteit.